හීන කාර් එක

මා පුංචි වයසේදී මහා නපුරෙක් බව මාගේ ඥාතින් අදටත් පවසන්නේ සිනහා මුසු මුහුනින්ය.නපුරුයි පවසන්නට මම මහා ලොකු නපුරු කමක් කල බව මා හටනම් මතක නැත.

පවුලේ හතර වැන්නා ලෙස උපත ලද මා අප පවුලේ සිටි එකම පිරිමි දරුවාද වීමෙන් මා හට සියල්ලන්ගේම අවධානය සහ ආදරය ලැබීමට මග පෑදීමක් විය. නමුත් මම ටිකක් වෙනස් දරුවෙක් වන්නට ඇත. අපේ පවුලේ උදවියගේ අතින් වෙන කෙනෙකු අතට මාරු වන්නට සිදු වුවහොත් මාගේ සුපුරුදු පැවතුම් වෙනස් වී යයි.

මාගේ ගැලවීම සඳහා කුඩා ප්‍රමාණයේ ආරක්ෂා සංවිධාන යොදා ගැනීමට සිදු විය. වඩාගත් කෙනාගේ මුහුණට කෙල ගැසීම, අතට අහුවන ඕනෑම තැනක් හීරීම, මෙම ආරක්ෂක ක්‍රමවේදයන් වලට අයත් විය. මාගේ මෙම අහිංසක වැඩ නිසාවෙන්ද මොවුන් මා හට නපුරායයි කිවේ.

බොහෝ පුංචි වයසේදී සිදු වූ සහ සිදු කල දෑ අදටත් මාගේ මතකයේ රැදී ඇත්තේ වාසනාවට විය යුතුය.

ආ ඔයාලට කියන්න අමතක උනානේ මම අවුරුදු එකහමාර වෙද්දී මගේ අම්මගෙන් ඈත් වෙලා මගේ ලොකු අක්ක වෙච්ච සුදු අක්ක එක්ක තමයි රෑට දොයි ගත්තේ. ඒකට හේතුවක් කියන්නනම් මම දන්නේ නැහැ. අම්ම අදටත් දුකෙන් වගේ එක මතක් කරන්නේ. ඒ දවස් වලම මම අම්මගෙන් කිරි බොන එකත් නතර කලාලු.

ඔන්න ඔය වගේ දවසක මම ලස්සන හීනයක් දැක්කා. මේ වෙද්දී මට වයස අවුරුදු දෙකක් දෙකහමාරක් කියල තමයි ගෙදර අය කියන්නේ.

මම අපේ මිදුලේ තිබුනේ සුදු වැලිගොඩේ ලස්සනම ලස්සන කාර් එකක් ඇන්දා. ඒක කොච්චර ලස්සනද කියනවානම් ඒක තමයි මම ඒ වෙනකොට දැකලා තිබුන ලස්සනම කාර් ඒක.

හැබැයි මේ කාලේ වෙද්දී අපේ ගෙවල් වල TV තියා විදුලියවත් තිබුන කාලයක් නෙමෙයි.

ඒ වගේම අපේ ගමේ කොහෙවත් මම ඒ දැකපු වගේ ලස්සන කාර් තිබුනෙත් නැහැ. කාර් එකක් දෙකක් තිබුනත් ඒවා ඔක්කොම අර ඉබ්බෝ වගේ කළු පාට කැත කාර්.

ඔයාල අහන්න එපා ඉතින් මම කොහොමද ලස්සන කාර් එකක් දැක්කේ කියලා. කොහොම හරි මම හීනෙන් ඇන්දේ මම දන්න ලස්සනම කාර් ඒක තමයි.

ඒ කාර් එක රතු පාටයි, ඒකෙ දොරවල් අරින්න වහන්නත් පුළුවන්. මිදුලේ ඇඳපු කාර් ඒක රතු පාටට ඇන්දේ කොහොමද කියල මගෙන් අහන්න එපා....

ඒක මම දන්නේ නැහැ, පොඩි කාලේ මට ගොඩක් දේවල් පුළුවන්. ඒක නිසා වෙන්න ඇති මිදුලේ එච්චර ලස්සන දොරවල් අරින්න වහන්න පුළුවන් කාර් එකක් පුංචි මම තනියම ඇන්දේ.

ඒත් ටික වෙලාවකින් කවුදෝ මන්ද ඒක මකල දාලා. ඉතින් මට හරි දුකයි. ඒක ආපහු ඇඳලා දෙන්න කියල කෑ ගගහ තමයි මම හීනෙන් නැගිට්ටේ.

මට මතකයි ගෙදර හැමෝම වගේ ලස්සනට හඳ පායලා තිබුන ඒ මහ රෑ මාත් එක්ක මිදුලට බැහැපු හැටි.

අක්කලා එක එක විදිහට මිදුලේ කාර් අඳිනවා. ඒත් ඒ එකක්වත් මම හීනෙන් ඇඳපු කාර් ඒක තරම් ලස්සන නැහැ.

මම හීනෙන් ඇඳපු කාර් ඒක කොච්චර ලස්සනද කියල එයාල දන්නා එකක්යැ.

මමත් අඬ අඬ කෑ ගහනවා ඇදපාන් ඇදපාන් කියලා...

අන්තිමට කොහොම හරි අඬල අඬලා මහන්සි වෙලා නින්ද ගිය මාවත් කරපින්නාගෙන එයාල ගෙට ගිහින් තිබුනා...

ඒ ටික මට මතක නැහැ ඉතින්, මොකද මට දොයිය ගිහින්නේ තිබුනේ...

ඔන්න ඔය විදිහට මම දැකපු ලස්සනම කාර් එක මට නැති වෙලා ගියා

ඔබේ අදහස් මා ඉතා ගරු කොට සලකමි....!!