පාසල් විත්ති 07 - මෝහිණී සහ මගේ මුල්ම කවකට්ට

මම නැති අතරේ මගේ කරත්තේ නැති නාස්ති කොරල දාල තිබුනා අපේ මලයා. එයාට අක්කල කියන්නේ පොඩි මල්ලි නිසා මමත් එයාට කියන්නේ පොඩි මල්ලි කියලයි. අන්තිමට අපි දෙන්න පුරුදු විදිහට සෙල්ලම් කරන්න පටන් ගත්තා. බට තුවක්කුද, සෙල්ලම් කරත්තද, ඒ අස්සේ ගෙදර වැඩයි මේ හැම එකක්ම අතරේ කොහොමින් කොහොම හරි මේ නිවාඩුවත් බොහෝම නරක විදිහට ඉක්මනටම ගෙවිල ගියා. නිවාඩුව ඉවර වෙලා ආපහු බෝඩිමට යන දවස තමයි මේ ලෝකේ තියෙන එපාම කරපු දවස.
ඇයි අපිට ඉස්කෝලේ නොයා ඉන්න බැරි කියල හිතිච්ච දවසුත් තිබුනා හරියට. ආපහු ඉතින් බර වෙච්ච හිතත් අරගෙන අක්කලාගේ බෝඩිමට ගියා නිවාඩුවෙන් පස්සේ. කරුම බෝඩින් ජිවිතේ.


මම ශිෂ්‍යත්වේ පාස් වුනාට පස්සේ අම්මල කවකටු පෙට්ටියකුයි තීන්ත පෑනකුයි අරගෙන දුන්නා. ඒ ඇරෙන්න මට වෙන කාගෙන්වත් කිසිම දෙයක් ලැබුනේ නැහැ. ඊට පස්සේ මම ලබපු ජයග්‍රහණ වලට කියලත් කිසිම දෙයක් මට ලැබිල නැහැ පිට අයගෙන්. හැබැයි අම්මගේ මුණේඋතුරන ආදරේත්, තාත්තගේ මුණේ උතුරපු සතුටත්  මට නොඅඩුව ලැබිල තියෙනවා.


මම මේ කියන දවස්වල (1991) තීන්ත පෑනක් කියන්නෙත් අපිට මහමෙරක් වගේ වටින වස්තුවක්. මගේ මේ වටිනා කියන වස්තුන් ටික මම නිවාඩුවට ගෙදර එද්දී ගෙදර අරගෙන එන්නේ නැහැ, මට දීල තිබුන මේස ලාච්චුවේ දාල වහල තියල තමයි මම ගෙදර එන්නේ. මොනවා හරි ඉස්කෝලේ වැඩක් කරන්න දීල තියෙනවනම් ඒ පොත් ටික විතරක් මම අරගෙන එනවා. ඒ ඉස්කෝලෙ මිස්ලා නිවාඩු කාලේදී ගෙදරදී කරගෙන එන්න කියල ගොඩක් වැඩ දුන්නේ නැහැ. ඒ අතින්නම් මාර හොඳයි.


වෙනද වගේම තාත්ත මාවයි, චුටි අක්කවයි එක්කගෙන කොළඹ ආව. මුලින්ම අපි චුටි අක්කගේ හොස්ටල් එකට ගිහිං එයාව එහෙට ඇරලවලා ආව. ඊට පස්සේ මම. බෝඩිමට ගිහිං මාව ඇරලවපු තාත්ත ආ පයින්ම වගේ ආපහු යන්න ගියා. තාත්ත ගියාට පස්සේ මම කාමරේට ගිහිං ඇඳුම් එහෙම මාරු කරගෙන මුණකට හෝදගෙනම ආවා. අක්කත් මගෙන් ගෙදර විස්තර එහෙමත් ඇහුවා. දවස සාමාන්‍යය විදිහට ගෙවී යමින් තිබුනේ. ඒත් මම අහම්බෙන් වගේ ලාච්චුව ඇරලා බැලුවා. කවකටු පෙට්ටිය තියෙනවා. ආආආ‍.. කෝ මේ කවකටුවේ තුඩ, ඒ මදිවට ඒක උණුවෙලා ගිහිං, කළු ගැහිලත් එක්ක. මට හරි දුක හිතුනා ඒකට වෙලා තිබ්බ විනාසේ දැක්කහම.
මම ගිහිං අක්කාගෙන් ඇහුවා මේකට ඔයගොල්ලෝ මොනවහරි කලාද කියලා. එතකොට අක්ක  කිව්වා "බලන්නකෝ xxx... සර් ඕක ගෑස් ලිපට අල්ලලා රත්කරලා මොකක්ද මන්ද ප්ලාස්ටික් භාජනයක් හිල් කරන්න හැදුවා, රස්නේ වැඩි කමට වෙන්න ඇති, ඒක උනුවෙලා ගියා" කියලා.


ඔයාට මොනවහරි වැඩක් කරන්න තියෙනවනම් අංකල්ගේ කන්තෝරු කාමරේ තියෙන ලාච්චුවේ තියෙන කවකටුව අර ගන්න කියලා. අංකල් ඉස්සර වැඩ කරලා තියෙන්නේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පියෙක් විදිහට. එයා තාමත් සමහර වෙලාවට ලොකු කඩදාසි කොළ මෙසේ උඩ එලාගෙන ඒ වගේ වැඩ කරනවා මම දැකල තියෙනවා. ඒත් ඉතින් එයා ගාව තියෙන ලොකු කවකට්ටෙන් මට වැඩක් නැතිබව එයාලට තේරෙන්නේ නැද්ද. අනික ඒක මට තියාගන්න දෙන්නෙත් නැහැනේ. මගේ කවකටුව කැඩුවට ඒ වෙනුවෙන් අලුත් එකක් අරගෙන දෙන්න එයාල උනන්දු උනේ නැහැ, මටත් අලුත් එකක් ඉල්ලන්න පුළුවන් කමක් තිබුනෙත් නැහැ. අන්තිමට උනේ මට තෑගී ලැබුණු කවකටුව නැති වෙච්ච එක විතරයි.

සමහර දවස් වලට මමයි රෝහිණීයි නින්ද යනකල් ගෙවල් වල විස්තර කතා කරනවා. කතා කරනවා කිව්වට, රෝහිණි මගෙන් අහනවා අපේ ගෙදර විස්තර. මම ඒවාට උත්තර දෙනවා. මට කලින් රෝහිණි නිදා ගන්න දවසුත් තියෙනවා. මම සමහර දවස්වලට ඉස්කෝලේ වැඩ මොනවහරි කරකර ඉඳලා පරක්කු වෙලා නිදා ගන්නවා.
එක දවසක් රෝහිණි කලින්ම නිදා ගත්තා, මමත් පාඩම් වැඩ වගයක් කරලා නිදා ගන්න ගියාට රස්නේ වැඩි කමට හරියකට නින්ද යන්නේ නැහැ.
කොහොමටත් මේ කාලේ වෙද්දී එහේ ගෙදර හරි රස්නෙයි,
මෙහෙම අමාරුවෙන් නිදා ගත්තු මට කොරේ පිටට මරේ කියන්නැහේ මහ රෑ ඇහැරුනා චූ බරක් හැදිලා. මම ඉතින් නැගිටලා චූ දාන්න යන්න කාමරේ ලයිට් එක දැම්මා. දොරට කිට්ටුවම තියෙන බුරු ඇඳේ නිදාගෙන හිටපු රෝහිණීව දැකපු ගමන් මගේ චූ බරත් කොහෙන් ගියාද කියල නැති උනා. මහ රෑ 12 ට මෝහිණීව දකින මනුස්සයෙක් බයවෙන තරමට මම බය උනාද කොහෙද. බෝඩිමේ අක්ක එදා බාගෙට හරි වහගෙන හිටපු ටික රෝහිණී එළියට දාගෙනම නිදි. මේ පාරනම් මාව හොඳටම බය උනා,
ඊඊඊඊඊ...... ඇයි මේ @#&$^@*.....!!

ඉක්මනට සිහි එළවාගත්තු මම කාමරෙන් එළියට ගියේ කිසි සද්දයක් ඇහෙන්නේ නැති වෙන්න. හැබැයි මම එළියට ගියේ කාමරේ ලයිට් එක දාල. නැත්නම් මට ආපහු එන්න පාර පේන්නේ නැහැනේ. මම ගිහිං  චූ දාල ආවට පස්සෙත් එයා එහෙම්මමයි. එහේ  ගේ ඇතුළෙම නාන කාමරයක් තිබුණු නිසා හොඳයි. නැත්නම් කලිසමේම චූ යනවා මට.

ඊට පස්සේ  ලයිට් එක නිවල දාල මම නිදා ගන්න ගියා, ඒත් නින්ද මගේ ගාවට එන්න ටික වෙලාවක් නෙමෙයි ගොඩ වෙලාවක්ම ගියා. ඇයි ඉතින් මෙච්චර පොඩි වයසකදී දකින්න ඕනේ දෙයක්ද දැක්කේ.
!@~$#$ #*  ^$ *^, >?:*&)-(